Over Curaçao
Historie
Curaçao werd in 1499 "ontdekt" door de Spanjaard Alonso de Ojeda, die de indianen, die toen op Curaçao woonden als slaven verkocht. De West-Indische Compagnie (WIC) tekende in 1634 de overgave met de Spanjaarden, zij wilden Curaçao hebben als uitvalsbasis voor handel en kaapvaart. Curaçao lag gunstig ten opzichte van de Spaanse koloniën op het vasteland, had de beste haven tot dan toe bekend in het Caribisch gebied en zoutbronnen. Mede door de komst van Sefardische Joden uit Brazilië groeide de bevolking gestaag.
De WIC wilde dat planters handelsgewassen gingen verbouwen waardoor de eerste plantages rond 1650 werden aangelegd.
In 1665 begon de WIC met slavenhandel. De slaven kwamen uit West-Afrika, werden door handelaren gekocht en vervolgens verscheept naar diverse bestemmingen in Midden- en Zuid- Amerika. Een relatief klein deel bleef achter op Curaçao, waarvan de meesten terecht kwamen op een van de plantages.
Curaçao was in de 17e eeuw een van de welvarendste eilanden in het Caribisch gebied, maar dit kwam vooral door de slavenhandel. Het was niet geschikt voor de grootschalige verbouw van landbouwgewassen.
Door het faillissement van de WIC in 1791 werd Curaçao een Nederlandse kolonie.
In 1795 kwamen de slaven op Curaçao onder leiding van Tula in opstand. Deze opstand is neergeslagen en het duurde nog tot 1863 voordat de slavernij officieel werd afgeschaft.
Tot het begin van de 20e eeuw leefde Curaçao van handel, landbouw en visserij. In 1914 vestigde SHELL zich op het eiland toen grote aardoliereserves in Venezuela werden ontdekt.
In 1954 verkreeg Curaçao samen met de andere Nederlandse Antillen politieke autonomie.
Huidige gegevens
Bevolking: Curaçao heeft ongeveer 160.000 inwoners opgebouwd uit verschillende bevolkingsgroepen. De meerderheid is Creool, mensen van gemengde Europese en Afrikaanse afkomst.
Taal: Papiaments is de moedertaal voor de meeste inheemse Curaçaoënaars. Nederlands was lange tijd de enige officiële taal, maar sinds 2007 zijn Nederlands en Papiaments de officiële talen.
Religie: 80% van de Curaçaosche bevolking is Katholiek,15% is lid van verschillende Protestantse denominaties of Jehova Getuige en 5% hangt geen geloof aan.
Geografie: Curaçao is een tropisch eiland, gelegen in het zuidelijk deel van de Caribische zee. De hoofdstad is Willemstad, gelegen rond het Schottegat, de grootste natuurlijke haven ter wereld. De Annabaai is de ingang van het Schottegat en verdeelt Willemstad in Punda en Otrabanda. Deze delen worden sinds 1888 door een houten pontonbrug, de Koningin Emmabrug, met elkaar verbonden.
Munteenheid: De munteenheid is de gulden (Naf). Deze munteenheid is gerelateerd aan de dollar.
Economie: Curaçao leeft deels van handel, olieraffinage en toerisme.
Klimaat: De gemiddelde temperatuur bedraagt 27.5 graad.
De gemiddelde regenval bedraagt jaarlijks 570 mm.
De meeste regen valt tussen oktober en januari.
Het klimaat wordt aangenaam door de constante passaatwind.
Planten en vogels: De vegetatie van de "kunuku" bestaat voornamelijk uit verschillende soorten cactussen, laag struikgewas en lage bomen. Van de vogels zijn de bekendsten het suikerdiefje, de troepiaal en de chuchubi.
Armoede op Curaçao
Armoede is meer dan alleen een laag inkomen!
De kwaliteit van het sociaal functioneren en de perceptie van de eigen situatie maken een belangrijk deel uit van armoede. Stimulering van de werkgelegenheid, een veiliger situatie in de wijk, vorming en scholing , verhoging van de uitkeringen, meer (betaalbare) woningen, betere wijkvoorzieningen en meer opvang voor verslaafden zijn belangrijke oplossingen voor de problemen. Vertegenwoordigers van het basisonderwijs valt het in toenemende mate op dat kinderen slecht gevoed naar school komen, wat vaak te wijten is aan oplopende schulden bij de ouders en aan gebrek aan geld om normale dingen te kunnen kopen .
Uit onderzoek naar de armoede in een 4-tal arme wijken blijkt dat het formele werkloosheidspercentage hoog is en dat in deze onderzochte wijken slechts 1/3 een inkomen uit formele arbeid geniet. Een veel groter percentage leeft van een uitkering, maar velen lijken in staat wat bij te klussen op de informele arbeidsmarkt. Bijna 30% van de huishoudens op Curaçao moet leven van een bruto maandinkomen van < 500 Naf/maand (1 euro = 2.20 Naf).
Het inkomen van de 20% rijkste huishoudens is 52% van het totale eilandinkomen. De 20% armste huishoudens hebben 3% van het totale eilandinkomen!
Gemiddeld wordt op Curaçao iets meer dan 30% van het inkomen aan woonlasten besteed. In dearme wijken , waar het inkomen gemiddeld 2x zo laag is , maar de huren vaak hetzelfde zijn , zal dus 50 á 60% van het inkomen moeten worden besteed aan woonlasten. Wat overblijft voor voeding, kleding, scholing, recreatie, aankoop/vervanging huisraad is dus ontoereikend!
Info uit:
www.redasosial.org/publicaties/pobresabanataké
Kwetsbare groepen
- Werklozen en/of onderstandtrekkers.
- Mensen, werkzaam in de informele sector.
-
Vrouwen aan het hoofd van een éénoudergezin.
De helft van de kinderen op Curaçao wordt geboren uit een ongehuwde moeder en bij 36% van de huishoudens staat een vrouw aan het hoofd.
- Ouderen
- Drop-outs
Vooral de jeugdwerkloosheid en de toename van drop-outs
- Tienermoeders
7% van de moeders is < 19 jaar. Hun kansen op een degelijke opleiding en dus een plek op de arbeidsmarkt is gering. Oorzaak van de tienerzwangerschap ligt vaak aan gebrek aan aandacht en liefde thuis, het ontbreken van toekomstperspectief, of is gepland omdat het meisje iets voor zichzelf wil hebben waarvan ze liefde hoopt te krijgen zonder te beseffen dat het moederschap verantwoordelijkheden met zich meebrengt.
Omdat haar moeder ook vaak op tienerleeftijd kinderen kreeg wordt het hebben van een kind op jonge leeftijd vaak niet als een probleem gezien. - Immigranten
- Verslaafden
